Κάθε δέντρο μετράει, κάθε πλάτανος που χάνεται αφήνει πληγές στο
περιβάλλον. Και είναι χιλιάδες αυτοί που χάνονται, χτυπημένοι από το
μεταχρωματικό έλκος.. Οι κοπές που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια δεν
αναχαίτισαν τη νόσο και τα παραποτάμια πλατανοδάση στην Ήπειρο,
κινδυνεύουν να αποτελούν εικόνες από το παρελθόν!
Οι εικόνες από την κοιλάδα του Λούρου – τα Τέμπη της Ηπείρου- είναι
απογοητευτικές. Εκατοντάδες δέντρα που μετρούν πολλά χρόνια κείτονται
δίπλα στις όχθες του ποταμού, κομμένα από συνεργεία, αφού πρώτα νέκρωσαν
από τον επικίνδυνο μύκητα.
Ανάλογες είναι οι εικόνες στις παρόχθιες περιοχές του Καλαμά, του Αράχθου ακόμη και του Αώου..
Έχουν συμπληρωθεί 21 χρόνια από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε ο
μύκητας στην Ελλάδα και συνεχίζει ακόμη το καταστροφικό του έργο, χωρίς
να είναι εφικτός ο αποτελεσματικός περιορισμός του.
Τα πλατάνια που μολύνθηκαν ξεραίνονται και στη συνέχεια κόβονται και
μαζί τους κόβονται προληπτικά πολλά άλλα, καθώς ο μύκητας μεταφέρεται
εύκολα, τόσο από τα πριονίδια όσο και από μολυσμένα εργαλεία και
μηχανήματα, ενώ εύκολη είναι η μεταφορά μολυσμένων στελεχών των δέντρων
στις παραποτάμιες περιοχές μέσω του νερού.
Το 2023 με Κοινή Υπουργική Απόφαση επιχειρήθηκε η λήψη μέτρων για να
μπει φρένο στο μεταχρωματικό έλκος και να υπάρξει εθνικό σχέδιο δράσης.
Στην πράξη δεν άλλαξαν πολλά πράγματα.
Τα πλατάνια εξακολουθούν να πεθαίνουν ακόμη και μέσα στα αστικούς
ιστούς.. Χαρακτηριστική η περίπτωση στην παραλίμνιο των Ιωαννίνων η
οποία απογυμνώθηκε από δεκάδες πανύψηλα δέντρα.Cultural tours
Στα αστικά κέντρα ακολουθούν φυτεύσεις με άλλα είδη.. Δεν μπορεί να
γίνει το ίδιο όμως στις παραποτάμιες περιοχές όπου χάθηκαν μεγάλα μέρη
από δάση πλατάνων.. Εκεί η φύση θα πρέπει να κάνει το δικό της θαύμα..
Όταν αυτό συμβεί!